دوستان وآشنایان عزیز و محترم
چون گاهی از حقیر سوال می شود لازم میدانم اعلام کنم که با وجود نقدهائی که به بسیاری از عملکردهای دولت آقای روحانی خصوصا در بخش نفت داشته و دارم ولی در روز جمعه 29 اردیبهشت در اولین فرصت پای صندوق رای می روم و با تیب خاطر به روحانی رای می دهم. و فکر می کنم شرایط بین المللی و اوضاع داخلی و تهدیدات موجود برای کشور را ندیدن و مسائل کلان کشور را به یکی دو کسب و کار و به نارضایتی از یک بخش و دوبخش و مسائل جزئی، تقلیل دادن بسیار اشتباه است. اطلاع دارم که دولت روحانی وارث وضعیتی شاید حتی بدتر از هشت سال جنگ تحمیلی شد و اگر این دولت بر سرکار نیامده بود اوضاع کشور بسیار بسیار بدتر از این بود.
بر این باورم که آنها که در سال 84 صحنه را خالی کردند و یا در تصمیم خود احساسات را جانشین عقلانیت کردند در صدمه ای که به کشور وارد شد به نوبه خود سهیم هستند و نباید آن اشتباه را تکرار کنند. بر این باورم که اگر در سال 88 هم صحنه را خالی کرده بودیم آنچه قدرت مداران می خواستند مانند 84 بدون هزینه به دست می آوردند، در صورتی که هزینه سنگینی که پرداخت کردند بسیاری از راه ها را بر روی آنان بست و موجب تغییر در 92 شد و این خود بسیار مغتنم بوده است.
بر این باورم که بی توجهی به نظرات فرهیختگان و شخصیتهای مرجع و دلسوز کشور و خصوصا سید محمد خاتمی، هزینه ساز خواهد بود. کما اینکه توجه به نظرات این عزیز در انتخابات مجلس شورا و خبرگان، مردم را چندگام به پیش انداخت و تهدیدات را از کشور دورتر کرد و مشکلات را تقلیل داد و به نوبه خود هشداری به اصحاب قدرت بود.
تجربه جهانی نیز نشان داده است که قهرکنندگان با صندوق رای همیشه مغبون شده اند و عملا نقض غرض کرده اند و حداقل این که فرصت نه گفتن به قدرت مداران را از خود سلب کرده اند.
به امید پیروزی مردم
سید غلامحسین حسنتاش
