بی‌تفاوتی نسبت به حقوق مردم، بی‌توجهی به اتلاف منابع و بهره‌وری و بی‌توجهی به نرم‌افزار

بی‌تفاوتی نسبت به حقوق مردم، بی‌توجهی به اتلاف منابع و بهره‌وری و بی‌توجهی به نرم‌افزار

ظرف چند ماه گذشته نقل قولی را از چند نفر آدم موثق از یکی از وزرا شنیدم که در چند جای مختلف هم گفته شده بود، از آنجا که این قول هم به‌تواتر رسید و هم ناقلینش موثق بودند در مورد صحت آن یقین حاصل شد و البته بسیار باعث تعجب و تاسف بود و آن اینکه این وزیر محترم در مورد بعضی از تشکیلات و سازمان‌های تحت مدیریت خود نظرشان این است که: " معتقدم از آنجا چیزی در نمی‌آید ولذا کاری با آنجا ندارم". سازمان و تشکیلاتی دولتی از بودجه دولت و یک وزارت‌خانه و در واقع از جیب مردم، آن هم در این شرایط بسیار سخت اقتصادی، مصرف می‌کند و بالاترین مقام مربوط به این تشکیلات (غلط یا درست) معتقد است که چیزی از آنجا در نمی‌آید! یعنی بازدهی ندارد و در عین حال اعتراف می‌کند که به همین دلیل آنجا را رها کرده‌است و کاری به آن ندارد، یعنی وزیر محترم اجازه می‌فرمایند که این سازمان‌های به اعتقاد ایشان بی‌ثمر، از جیب مردم به هزینه‌سازی‌شان ادامه دهند و نه فکر و تلاشی برای اصلاح آن‌ها دارد و نه برنامه‌ای برای انحلال و آن‌ها این در حالی است که هرجا که دولت کم می‌آورد،  این مردم هستند که باید مالیات بیشتر و هزینه نا کارآمدی و عدم بهره‌وری دستگاه‌های دولتی را بدهند و جالب است که دائم هم منت سر مردم گذاشته می‌شود.

اما خصوصا وقتی تاسف مضاعف می‌شود که یکی از این سازمان‌های مورد بحث و از نظر ایشان بی‌خاصیت،  یک تشکیلات پژوهشی و تصمیم‌سازی است. تاسف مضاعف از این جهت که تبعا ایشان برای تصمیم‌گیری‌های خود نیازی به مطالعه و پژوهش و تصمیم‌سازی حس نمی‌کنند و در واقع وقعی به نرم‌افزارها نمی‌نهند که اگر می‌نهادند لابد رهایش نمی‌کردند و به اصلاح آن مبادرت می‌فرمودند وقت اندکی را مصروف  جهت دادن به آن می‌کردند.  این در حالی است که  اغلب قریب به اتفاق  مشکلات کشور ریشه نرم‌افزای دارد و در همان وزارت‌خانه چه منابعی که به لحاظ فقدان مطالعات و بررسی‌های کارشناسانه  و به لحاظ تصمیمات شتابزده و غلط، اتلاف نمی‌شود.

به راستی که این اوج مدیریت است!!!