تکمله : از خوانندگان محترم خواهشمندم نظراتی که بعضی عزیران در زیر مطلب گذاشته اند را نیز مطالعه فرمایند. نظر پنجم پاسخی است که در روزنامه شرق روز 13شهریور 95 چاپ شده و خود من آن را اینجا قرار داده ام و از نویسنده آن نیز بسیار متشکرم چون به هدف من کمک کرده اند و اصراری به پاسخگوئی در روزنامه هم ندارم چون خوانندگان خود قضاوت خواهند کرد. تنها سه نکته را در مورد مطلب ایشان در اینجا ذکر می کنم :
یک اینکه در سال 68 یا 69 مساله دانشکده حسابداری به هیچ وجه بازگشائی نبود دانشگاه ها بعد از انقلاب فرهنگی در سال 63 بازگشائی شدند، بلکه همانطور که نوشته بودم، دانشکده حسابداری در اول انقلاب کاملا تعطیل و منحل و حذف شده بود و داستان سال 68 یا 69 یک تاسیس جدید با اخذ مجوز جدید از وزارت علوم بود.
دوم اینکه چه خوب بود نویسنده محترم ذکر می کردند که کدام شرکت بزرگ نفتی دانشکده حسابداری دارد.
البته شرکت آرامکو عربستان در رشته های فنی دانشگاه دارد اما داستان عربستان با ما متفاوت است عربستان دانشگاه هائی با سابقه و توانائی دانشگاه تهران و امیرکبیر و شریف نداشته است . ضمن این که در عربستان مانند ایران قبل از انقلاب، صنعت نفت به صورت تافته جدا بافته اداره می شود در صورتی که ما باید صنعت نفت را با پیکره اقتصاد و صنعت و دانش ملی پیوند بزنیم که این خود داستان و بحث مفصلی دارد.
سوم این که تاسیس سازمان ها نسبتا ساده است ولی تعطیل آن ها بسیار مشکل چون طبیعتا عده ای در سازمان منافع پیدا می کنند و برای حفظ آن ماموریت جدید می تراشند و برنامه توسعه می دهند و متاسفانه از این سازمان ها در سطح صنعت نفت زیاد داریم که اگر روزی هزینه -فایده شوند خیلی چیزها روشن می شود.
امیدوارم خداوند این سعه صدر را به همه ما بدهد که منافع ملی را بر منافع شخصی مقدم بداریم.
ضمنا بعد از نوشتن این مقاله یاداشت زیر را از رئیس وقت موسسه مطالعات دریافت کردم، خیلی جالب است مدیرکل بسیار محترم روابط عمومی وزارت نفت که اصولا شغل شریفشان خریداری کردن یا ساکت کردن منتقدین نفت بود به ایشان تذکر داده بودند که به من تذکر بدهند!! این یک نمونه از فشارهائی است که همواره بر روی من بعنوان یک منتقد وجود داشته است.
