وبلاگ سید غلامحسین حسنتاش

مقالاتی و یادداشت هائی در زمینه مسائل نفت و انرژی و توسعه؛ استفاده از مطالب صرفا با ذکر منبع مجاز است

وبلاگ سید غلامحسین حسنتاش

مقالاتی و یادداشت هائی در زمینه مسائل نفت و انرژی و توسعه؛ استفاده از مطالب صرفا با ذکر منبع مجاز است

وبلاگ  سید غلامحسین حسنتاش

در جستجوی یک جوانه ارجمند

(استفاده از مطالب این وبلاگ صرفا با ذکر منبع مجاز است)

کانال تلگرام : https://t.me/Hasantash
توئیتر : https://twitter.com/SeyedHassantash
وبلاگ دیگر: hassantash.blofa.com
لینکدین : /https://www.linkedin.com/in/seyed-hassantash-8a3165a1

بایگانی

۳ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۸ ثبت شده است

کد خبر: 754924   

حسن‌تاش در گفت‌وگو با ایلنا تاکید کرد؛

شواهدی وجود دارد که میادین نفتی عربستان با مشکل مواجه هستند و نمی‌توانند نفت بیشتری تولید کنند به هرحال بعید می‌دانم این کشور بتواند بیش از 200 تا 300 هزار بشکه تولید نفتش را بالا ببرد و آن هم دائمی نخواهد بود و یکی دو ماه بیشتر طول نخواهد کشید.

به گزارش ایلنا، روز دوشنبه 22 آوریل خبرگزاری‌ها از قول مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا اعلام کردند از دوم ماه می، واشنگتن دیگر هیچ‌گونه معافیت تحریمی جدیدی به کشورهایی که دارای معافیت برای خرید نفت از ایران بودند، اعطا نخواهد کرد. او در  پیامی توئیتری از افزایش فشار‌های واشنگتن علیه تهران خبر داده بود.

این اعلام رسمی از سوی آمریکایی‌ها واکنش‌هایی را در سطح مقامات کشورها و از جمله خریداران عمده نفت ایران در پی داشت. دولت کره جنوبی اعلام کرد: به مذاکرات خود با آمریکا برای تمدید معافیت‌های نفتی ادامه خواهد داد، هند از احتمال خرید نفت ایران پس از لغو معافیت‌ها خبر داد، اتحادیه اروپا از لغو معافیت‌ها ابراز تاسف کرد. ترکیه گفت کشورش مخالف فشار به ایران است. وزیر امور خارجه عربستان سعودی اما گفت: کشورش به سیاست خود در تلاش برای تحقق ثبات در بازار جهانی نفت ادامه خواهد و نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی هم از تصمیم آمریکا  استقبال و از دونالد ترامپ تشکر کرد. قیمت نفت نیز تغییراتی به خود دید و به بالاترین رقم در سال ۲۰۱۹ رسید.   

اما اینکه آیا صادرات نفت ایران صفر می‌شود یا خیر؟ لغو معافیت‌ها چگونه بازار نفت را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ آیا اصلا حذف نفت ایران از بازار جبران شدنی است؟ سوالاتی است که غلامحسین حسن‌تاش کارشناس ارشد حوزه انرژی در گفت‌وگویی با ایلنا به آن پاسخ داده است.

آمریکا معافیت 8 کشور برای خرید نفت ایران را لغو کرده این اقدام آمریکا چه تاثیری در ثبات بازار نفت، اقتصاد ایران و میزان فروش ایران خواهد داشت؟

-طبیعتا این اقدام ثبات بازار را بهم می‌زند و قیمت‌ها را تا حدی افزایش می‌دهد. فروش نفت ایران را هم با مشکلات بیشتری مواجه خواهد کرد.

آمریکا اعلام کرده عربستان و امارات حذف نفت ایران را جبران خواهند کرد آیا این دو کشور قادر به جبران این میزان نفت هستند؟

پاسخ دقیق به این سوال نیازمند اطلاعاتی است که در اختیار من نیست. در مورد میزان ظرفیت واقعی تولید نفت عربستان ابهامات زیادی وجود دارد. در سه ماهه گذشته به تدریج حدود  330 هزار بشکه از تولید روزانه نفت عربستان کاهش یافته است این می‌تواند یک توطئه باشد یعنی ممکن است هماهنگی‌هایی بین آمریکا و عربستان بوده که قبل از شروع دور جدید فشار به ایران، عربستان تولید نفتش را کاهش دهد و بازار با عرضه کمتر عربستان تطبیق پیدا کند و بعدا با افزایش فشار آمریکا به ایران، مجددا تولیدش را بالا ببرد. 

متقابلا شواهدی هم وجود دارد که میادین نفتی عربستان با مشکل مواجه هستند و نمی‌توانند نفت بیشتری تولید کنند به هرحال بعید می‌دانم این کشور بتواند بیش از 200 تا 300 هزار بشکه تولید نفتش را بالا ببرد و آنهم دائمی نخواهد بود و یکی دو ماه بیشتر طول نخواهد کشید.

در  مورد امارات هم فعلا در سقف ممکن تولید می‌کند و بسیار بعید است بتواند نفت بیشتری تولید کند. من فکر می‌کنم آمریکائی‌ها برای این که آثار روانی این تصمیم‌شان را بر بازار جهانی نفت کنترل کنند این مطلب را اعلام کرده‌اند.

نقش اوپک را در این شرایط چگونه ارزیابی می‌کنید؟

اوپک نه قابلیت و نه موقعیت این که در این مورد نقشی ایفا کند را ندارد.

آیا امریکا قادر به صفر رساندن فروش نفت ایران است؟

این بستگی کامل به شرایط بازار و وضعیت عرضه و تقاضای جهانی نفت خواهد داشت یعنی اگر مثلا بازار در شرایطی قرار گیرد که عرضه بر تقاضا فزونی داشته باشد و قیمت‌ها روبه کاهش برود این کار غیرممکن نیست اما در شرایط فعلی بسیار بعید به نظر می‌رسد. اکنون بازار با مشکل روبروست بسیاری از اعضاء اوپک مثل ونزوئلا و لیبی مشکل دارند در ماه مارس سال جاری که اطلاعات آن تقریبا قطعی شده است اعضاء اوپک جمعا بیش از 500 هزار بشکه در روز کاهش تولید داشته‌اند.

ایران در این شرایط چه تمهیداتی باید اتخاذ کند؟

به نظر من با توجه به خروج یک طرفه آمریکا از برجام  باید با یک دیپلماسی منسجم و فعال فشار را بر روی امریکائی‌ها زیاد کرد.

 به نظر من خصوصا در مورد سیل که یک پدیده طبیعی غیرقابل پیش‌بینی است و کمتر کشوری در جهان می‌تواند به تنهائی با آثار و تبعات آن مواجه شود باید یک کمپین بین‌المللی راه‌انداخت که مسائل مربوط به بازسازی آثار آن مستثنی از تحریم باشد و سهمیه صادرات نفت خاصی برای بازسازی آثار سیل در نظر گرفته شود. این یک مساله انسانی و حقوق بشری است. چنین کمپینی می‌تواند ادعای واهی دولت امریکا  که در کنار مردم ایران و در مقابل حکومت قراردارد را راستی‌آزمائی کند. اکنون دولت فرانسه برای بازسازی یک کلیسا که آتش گرفته یک کمپین بین‌المللی راه انداخته است که به هیچ وجه ابعاد انسانی سیل ما را ندارد.

ایران بودجه خود را بر مبنای صادرات یک و نیم میلیون بشکه نفت بسته است  این اقدام آمریکا تا چه اندازه می تواند در این مساله خلل ایجاد کند؟

من نمی‌دانم این رقم با احتساب میعانات گازی یا فقط نفت‌خام است اما در هرحال من تحقق یک و نیم میلیون بشکه صادرات نفت‌خام و حتی جمع نفت‌خام و میعانات‌گازی را حتی اگر این مواضع جدید آمریکا مطرح نشده بود غیرممکن می‌دانستم و طبیعتا حالا کار قدری دشوارتر می‌شود.

هند، ترکیه و کره جنوبی اعلام کرده‌اند در حال رایزنی برای برگرداندن معافیت‌ها هستند ارزیابی شما در این خصوص چیست؟

بعید نیست که تا حدی موفق شوند چون همانطور که گفتم در حال حاضر بازار تحت فشار است و آمریکائی‌ها بعید است بتوانند خیلی بر این مساله سماجت کنند.

نکته مهم این است که من فکر می‌کنم مساله صفر کردن صادرات نفت ایران که آمریکائی‌ها متناوبا مطرح می‌کنند و در گذشته هم چند بار مطرح کرده‌اند و عقب نشینی کرده‌اند بیشتر جنبه فشار روانی دارد. من قبلا هم این را مطرح کرده‌ام که تجربه نشان داده است در دور گذشته تحریم‌ها (قبل  از برجام) مهمترین فشار بر علیه ایران مسال نقل و انتقالات مالی بوده است.

ما دسترسی کامل به پول نفتی که صادر می‌کردیم، نداشتیم و در این مورد هم آمریکائی‌ها هرکاری توانسته‌اند، کرده‌اند. یعنی ایران می‌تواند مقداری نفت صادر کند و بالانس بازار جهانی نفت هم بهم نریزد ولی دسترسی کامل به درآمد آن نداشته باشد.

پس چرا این قدر مساله صفر کردن صادرات ایران مطرح می‌شود؟

معلوم است که این یک فشار روانی است به نظر من آمریکائی‌ها با این فشار روانی می‌خواهند اقتصاد ایران را از درون دچار مشکلات بیشتری بکنند ولی واکنش قیمت دلار در داخل و واکنش قیمت جهانی نفت به این اعلام جدید آمریکائی‌ها، نشان می‌دهد که این حنا اگر نگویم دیگر رنگی ندارد، بسیار کمرنگ شده است.

برخی از بستن تنگه هرمز و به صفر رساندن نفت عربستان سخن می‌گویند نظر شما در خصوص این پیشنهادها چیست؟

من فقط نکاتی را در این مورد ذکر می‌کنم. یکی این که همه صادرات عربستان از خلیج‌فارس و تنگه هرمز نیست و بخش قابل توجهی از آن از دریای سرخ انجام می‌شود بنابراین با چنین اقدامی لزوما صادرات عربستان صفر نمی‌شود. دوم این که نفتی که تنگه هرمز عبور می‌کند عمدتا به شرق آسیا و بعد از آن به افریقا و اروپا می‌رود و یک قطره آن به ایالات‌متحده نمی‌رود، ایالات متحده مقدار کمی از نفت منطقه را از دریای سرخ برداشت می‌کند. سوم این که بستن تنگه هرمز تنها از طریق اقدامات نظامی مقدور است یعنی تنگه باید تحت تهدید نظامی قرار گیرد که کشتی‌ها جرات عبور و مرور نداشته باشند و این مساله را وارد فاز نظامی می‌کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۴:۵۸
سید غلامحسین حسن‌تاش

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۵:۴۵
سید غلامحسین حسن‌تاش

 

گروه : اقتصادی / خبر ویژه / مقاله / نفت و انرژی

  • شناسه : 93964
  • 22 آوریل 2019 - 15:44
  • 0 دیدگاه

جناب آقای حسنتاش در گفت و گو با صبح اقتصاد:

دور زدن تحریم های نفتی بسیار دشوار است

دور زدن تحریم های نفتی بسیار دشوار است

جناب آقای سید غلامحسین حسنتاش عضو انجمن اقتصاد انرژی ایران و عضو هیئت علمی موسسه مطالعات بین المللی انرژی، سوابق متعدد اجرایی و پژوهشی در حوزه اقتصاد انرژی داشته و علاوه بر تدریس در این حوزه، ده‌ها مقاله نیز در حوزه‌های مرتبط منتشر کرده‌اند.

آقای حسنتاش از تحلیلگران و منتقدین منصف حوزه انرژی است که تحلیل های خود را از نگرش‌های سیاسی جدا می‌کند. با آقای حسنتاش درباره وضعیت کلی صنعت نفت در ایران گفت و گو کردیم. گفت و گوی “صبح اقتصاد” با آقای حسنتاش را بخوانید:

 آقای حسنتاش مهم‌ترین چالش کلی حوزه ی نفت چیست؟

صنعت نفت نسبت به بخش انرژی یک زیربخش است بنابراین چالش‌های بخش نفت از چالش‌های بخش انرژی جدا نیست. مهمترین چالش بخش انرژی که به زیربخش نفت هم سرایت دارد این است که این بخش فاقد یک دستگاه حکمرانی برای برنامه‌ریزی و هدایت و نظارت بر بخش انرژی است. بنابراین بخش انرژی برمبنای یک برنامه مدون حرکت نمی‌کند و لذا زیربخش نفت هم فاقد یک برنامه منسجم و مدون و روشن است. در خود بخش نفت هم همین مشکل وجود دارد یعنی تفکیک معنادار و روشنی میان دستگاه حکمرانی صنعت نفت که وزارت نفت است از بنگاه‌های اجرائی مثل شرکت ملی نفت ایران و دیگر شرکت‌ها وجود ندارد بنابراین مهمترین مشکل صنعت نفت به اعتقاد من ضعف و نارسائی در حکمرانی است. وقتی حکمرانی دچار ضعف است یعنی برنامه مدون و روشن و کنترل و نظارت بر اجرای آن برنامه وجود ندارد. مثلا در بخش بالادستی صنعت نفت ما برنامه جامع بلندمدتی برای توسعه ذخائر هیدروکربنی نداریم.

آیا استراتژی و سیاست گذاری ایران در بخش گاز صحیح است؟

کدام استراتژی و سیاست‌گذاری منظورتان است؟ در این سوال شما ظاهرا یک فرض ضمنی وجود دارد و آن این است که ما در بخش گاز استراتژی و سیاست‌ روشن داریم و حالا شما نظر بنده را در این مورد می‌خواهید. اگر چنین است شما باید این استراتژی و سیاست‌ها را بفرمائید تا من راجع به آن نظر بدهم. من استراتژی و سیاست روشن و تبیین شده‌ای در این زمینه سراغ ندارم و همانطور که اشاره کردم بدون روشن شدن سیاست‌ها و استراتژی‌های کل بخش انرژی نمی‌توان استراتژی‌های یک زیربخش یا یک حامل انرژی به نام گازطبیعی را روشن کرد.

آقای حسنتاش جنابعالی زمانی منتقد طرح ال.ان.جی در ایران بودید. در این سال‌ها در این حوزه چه گذشت؟

وزیر فعلی نفت در دور قبلی وزارتشان برای تولید ۴۰ میلیون تن ال . ان. جی از شورای اقتصاد مصوبه گرفتند که شامل چهار پروژه ۸ تا ۱۰ میلیون تنی ال.ان.جی می‌شد. شورای اقتصاد در آن زمان از من نظرخواهی کرد من نظر مکتوب دادم که این طرح (شامل چهار پروژه)، بلندپروازانه و نشدنی است و بعدا آن نظر کتبی را به یک مقاله تبدیل کردم که بعنوان سرمقاله در ماهنامه اقتصاد انرژی در آبان ماه ۱۳۸۱ منتشر شد. امروز به خوبی می‌توان در مورد آن مقاله اظهار  نظر کرد. سه پروژه از چهار پروژه مذکور بعدا به دلایل مختلف و خصوصا فقدان بازار منتفی شد و تنها پروژه ایران ال. ان .جی باقی‌ماند که ظرف شانزده هفده سال گذشته بیش از ۲٫۵ میلیارد دلار و خدا می‌داند چقدر ریال خرج روی دست مملکت گذاشته است و هیچ خبری از ال. ان .جی نیست.

الان هم که اصلا طرح و نقشه‌ای برای ال.ان.جی وجود ندارد. یکی دو سال پیش می‌خواستند با یک شرکت خارجی قرارداد ببندند که یک کشتی که دارای تاسیسات مایع‌سازی یا تولید ال ان جی بود را به سواحل ایران بیاورد و از ایران گاز بخرد و تبدیل به ال ان جی کند. من در آن موقع نظرم این بود که این ما را صاحب فناوری و وارد به صنعت ال ان جی نمی‌کند و نظرم این بود که اگر کشتی را بخریم و خودمان بهره‌برداری کنیم و ال ان جی را  صادر کنیم کار بدی نیست ولی این کاری که دارد می‌شود در واقع فقط گازفروشی است و ما را وارد به این صنعت نمی‌کند. بعدا وزیر فعلی خودش آن کار را منتفی کرد و الان هم اصولا طرحی در رابطه با ال ان جی وجود ندارد. شرکت ملی گاز ایران هم چند سال پیش دنبال چند واحد کوچک مقیاس ال.ان.جی برای بالانس فصلی گاز و نیز برای انتقال گاز به بعضی مناطقی که انتقال با خط‌لوله بسیار پرهزینه است بود که آن هم به جائی نرسید و الان دیگر مطرح هم نمی‌شود.

عملکرد وزرات نفت در دولت یازدهم و دوازدهم را چگونه ارزیابی می کنید؟

عملکرد وزارت نفت در رابطه با حفظ ظرفیت تولید نفت‌خام در دوره قبل از برجام و بالا بردن میزان تولید در شرایط بعد از برجام و رساندن رکورد تولید و صادرات نفت به سطح قبل از برجام و نیز عملکرد وزارت نفت در توسعه میدان پارس‌جنوبی نسبتا خوب بوده است اما در بقیه زمینه‌ها به نظر من عملکرد بسیار ضعیف بوده است. البته در پارس‌جنوبی هم مشکلات زیادی وجود دارد در فازهای مختلف فقط به فکر تولید گاز بوده‌اند و برای محصولات جانبی مثل میعانات‌گازی و گوگرد برنامه روشنی وجود نداشته است و نتیجه آن انبوه مشعل‌هائی است که در حدود ۷۰ کیلومتر در منطقه می‌بینید که مواد ارزشمندی در حال سوختن است.

علاوه بر اینها متاسفانه صنعت نفت از نظر ساختار و مدیریت بسیار به هم‌ریخته و ضعیف شده است.

در خصوص قرارداد کرسنت هر چند وقت یکبار مواضعی مطرح می شود و دوباره فراموش می شود. آیا قرارداد کرسنت باید متوقف می شد؟

حرف اصلی من در مورد قرارداد کرسنت همواره این بوده است که قرارداد بد بوده ولی باید اجرا شود چراکه وقتی یک قرارداد بین‌المللی منعقد می‌شود ولو قرارداد بدی باشد اجرا نکردنش ضررهای بیشتری برای کشور دارد. کشور بی‌اعتبار می‌شود و کسی دیگر به راحتی با شما قرارداد تامین گاز نمی‌بندد، طرف قرارداد، شکایت می‌کند و از شما خسارت می‌گیرد و….. . ضمن این‌که اگر کرسنت اجرا می‌شد شانس اصلاح قرارداد هم بعد از اجرای آن بیشتر بود. همچنین حرف من این بوده است که مساله تنبیه یا مجازات کسانی که قرارداد را بسته‌اند و بد بسته‌اند از مساله اجرای قرارداد باید تفکیک شود. کسانی که قرارداد را بد بسته‌اند باید بررسی شود به تناسب این که اشتباه کرده‌اند یا این که خدای نخواسته، قصد و قرض داشته‌اند، تنبیه شوند ولی اجرای قرارداد و اعتبار کشور و منافع ملی نباید فدای برخورد سیاسی با این افراد شود.

در خصوص تحریم های آمریکا که بر فروش نفت ایران تاثیر گذاشته،باز هم می شود کارهای لازم برای  دور زدن تحریم ها انجام داد؟

بنده تجربه و تخصصی در این زمینه ندارم ولی آنچه که مسلم است دور زدن این تحریم‌ها بسیار دشوار است. تا جائی که بنده اطلاع دارم بزرگترین و مهم‌ترین تحریم‌ها به نقل و انتقالات بانکی بین‌المللی مربوط می‌شود بطوری که  همان نفتی هم که می‌فروشیم وجوهش به راحتی قابل انتقال و قابل دریافت و قابل استفاده نیست.

 در اواخر سال ۹۷ شاهد افتتاح فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس و فازهایی در پارس جنوبی بودیم،آیا با وجود تحریم ها و به گفته‌ی مقام معظم رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی فکر می کنید چطور می شود از توان داخلی کشورمان بیشتر استفاده کرد؟

توان پیمانکاری و ساخت داخل قوی‌ای در کشور وجود دارد ولی به نظر من حداقل در بخش نفت رفتار با این توانائی‌ها رفتار حمایتی و اعتقادی نیست. این که در شرایط عدم حضور خارجی‌ها به قول علما از باب اکل‌میته به اجبار توان داخلی را تحویل بگیریم و به محض این که گشایشی صورت گیرد یا احتمال گشایشی باشد اینها را فراموش کنیم، مشکلی را حل نمی‌کند. باید باور و اعتقاد به توان داخلی و به فعلیت در آوردن آن وجود داشته باشد. باید برای توسعه توان داخلی برنامه منظم بلندمدت وجود داشته باشد و حتی وقتی در سطح بین‌المللی گشایشی می‌شود این گشایش در خدمت این باشد که توان پیمانکاری و ساخت  داخل بتواند با استفاده از کمک شرکت‌های خارجی خود را قوی‌تر کند و کمبودهای خود را برطرف کند ، نه این که دوباره جای خود را به خارجی‌ها بدهد. این خیلی مهم است که مقایسه کنیم که وقتی با پیمانکارن خارجی قرارداد بسته می‌شود آنها از چه تسهیلاتی برخوردارند و چگونه پول می‌گیرند ولی با پیمانکارن داخلی چگونه رفتار می‌شود.

نظر شما در خصوص برجام چیست و شما این توافق  را چگونه ارزیابی می کنید؟

بنده نه متخصص حقوق بین‌الملل و نه متخصص روابط بین‌الملل هستم که صلاحیت داشته باشم در مورد توافق برجام نظر بدهم. اما آنچه می‌فهم این است که برجام اجماع جهانی برعلیه ایران را شکست و الان امریکا زیرسوال است که از یکجانبه از برجام خارج شده است. در بخش نفت هم اگر برجام نبود وضع ما خیلی بدتر بود و در مقطعی می‌توانستند صادرات مار ا به صفر برسانند.

 به عنوان سوال آخر در خصوص نمایشگاه نفت تهران و دستاورد های این نمایشگاه در دوران  تحریم، این نمایشگاه می‌تواند فرصتی برای بی اثر کردن تحریم ها در حوزه نفت وگاز باشد؟

من فکر نمی‌کنم این نمایشگاه بتواند کمکی به بی‌اثر کردن تحریم‌ها بکند. این نمایشگاه اگر گسترده و با حضور گسترده شرکت‌های اروپائی و چینی و غیره برگزار گردد یک پیام دیپلماتیک به ضرر امریکائی‌ها خواهد داشت و آن این است که دیگران تمایل به کار کردن با ایران دارند و از تحریم‌ها و فشارهای یکجانبه امریکا ناخشنود هستند. همچنین این نمایشگاه برای حفظ و روزآمدکردن ارتباطات بین‌المللی مجموعه صنعت نفت مفید است و می‌تواند بسیاری از مسائلی که مشمول تحریم نیست را تسهیل کند.

  •  
  •  

لینک کوتاه :

 

https://sobh-eqtesad.ir/?p=93964

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۴ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۴:۰۵
سید غلامحسین حسن‌تاش