اختلافات ایران و عربستان بر نشست اوپک سایه نخواهد انداخت

عدم تمدید توافق اوپک موجب کاهش قیمت خواهد شد، ولی تمدید، قیمت را تثبیت خواهد کرد

خبر آنلاین -  چهارشنبه 8 آذر 1396 - 08:07:00  چاپ

حسنتاش: اثر تحولات سیاسی بر بازار نفت طولانی نیست

عدم تمدید توافق اوپک موجب کاهش قیمت خواهد شد، ولی تمدید، قیمت را تثبیت خواهد کرد

اقتصاد > انرژی - غلامحسین حسنتاش کارشناس انرژی می گوید:« اثر تحولات سیاسی بر بازار نفت، معمولا میان‌مدت است و تا زمانی است که تحول ادامه داشته باشد و با آرام شدن آن به تدریج اثر آن روی قیمت کم می‌شود.»

خاطره وطن‌خواه: اجلاس 173 وزراى نفت اوپک و تولید کنندگان غیر اوپک فردا در حالی برگزارمی شود که موضع قطعی روسیه که شریک  تصمیم کاهش تولید نفت بوده،مشخص نیست.

اوپک از اجلاس 169 یعنی آذر دوسال پیش در تلاش برای تنظیم بازار نفت بوده اما تصمیم قطعی برای کاهش تولید نفت را از اجلاس 171 گرفت.حدود یکسال است که طرح کاهش تولید در حال اجراست؛این طرح سبب شد تا قیمت نفت در بازار جهانی به کانال 50 دلاری برگردد.اگرچه تحولات منطقه ای در ماههای اخیر سبب افزایش قیمت نفت شده و قیمت ها را به بالای 60 دلار در هر بشکه رسیده،اما این نگرانی وجود دارد که اگر روسیه از این توافق کنار برود،قیمت نفت سقوط کند.

 عربستان و روسیه در مجموع 21 میلیون بشکه در روز تولید می کنند.به دنبال افزایش قیمت نفت به بیش از 60 دلار در هر بشکه شرکت های تولیدکننده نفت روسیه خواستار افزایش تولید نفت برای بهره برداری از این قیمت ها هستند.با این حال  به نظر می‌رسد موضع ولادیمیر پوتین رییس جمهور این کشور همراهی با اوپک است،اما آنطور که خبرگزاری تاس اعلام کرده،رایزنی های پوتین با شرکت های نفتی تاکنون راه به جایی نبرده  و احتمال اینکه توافق اوپک این بار بدون روسیه باشد،محتمل است.

در حال حاضر تولید کنندگان نفت عموما برروى قیمت متوسط 60 تا 65 دلار توافق نظر دارند. تولید کنندگان نفت اوپک و غیر اوپک براین اعتقادند که در قیمت کف 60 دلار و میزان ذخایر نفتى موجود نزد مصرف کنندگان ساختارهاى بازار در تعادل و توازن قابل قبولى قرار مى گیرد. غلامحسین حسنتاش کارشناس انرژی در گفت وگو با خبرآنلاین معتقد است که تمدید توافق اوپک تنها سبب تثبیت قیمت ها می شود و اثری بر افزایش قیمت نخواهد داشت.لازم به ذکر است که پاسخ سئوالات به صورت مکتوب بوده است.گفت وگو با وی را بخوانید.

اجلاس اوپک برای تعیین تکلیف طرح توقف تولید نفت در حالی به زودی برگزار می شود که هنوز احتمالات بسیاری درباره موضع روسیه و عربستان وجود دارد،به نظر شما ادامه این طرح موجب افزایش بهای نفت خواهد شد؟
نه من فکر نمی کنم تمدید طرح موجب افزایش قابل‌توجه قیمت شود. عدم تمدید موجب کاهش قیمت خواهد شد ولی تمدید قیمت را تثبیت خواهد کرد.

همکاری اوپک و برخی کشورهای غیرعضو این کارتل برای کاهش تولید سبب شد تا قیمت نفت از محدوده 40 دلار به 50 دلار برسد،اما در یک ماه گذشته تحولات سیاسی قیمت نفت را به کانال 60 دلاری ارتقا داده،به نظر شما این افزایش قیمت تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟
ابتدا باید اشاره کنم که بنده اوپک را کارتل و عملکرد آن را کارتلی نمی‌دانم. اما در مورد اثر تحولات سیاسی، معمولا اثر این تحولات میان‌مدت است و تا زمانی که تحول ادامه داشته باشد و با آرام شدن آن به تدریج اثر آن روی قیمت کم می‌شود.

برخی پیش بینی ها حکایت از بازگشت نفت به قیمت های 2011 و 2012 دارد،آیا فکر می کنید بازار کشش نفت 70 یا 80 دلاری را دارد؟
خیر، من بسیار بعید می‌دانم، با پدیده نفت‌های شِیلی ساختار بازار تغییر کرده است. با بالارفتن نسبی قیمت تولید از شیل‌ها در ایالات‌متحده نسبتا به سرعت افزایش می‌یابد و بازار را تعدیل می‌کند، تقاضا هم آنقدر قوی نیست که تحول ایجاد کند.

اگراوپک تصمیم بگیرد که مجددا تولید نفت را کاهش دهد و سهمیه بندی ها تغییر کند،این کاهش سقف چه تاثیری بر وضعیت تولید و درآمدهای نفت ایران دارد؟
بعید می‌دانم که چنین اتفاقی بی‌افتد. اما اگر این شود، بستگی زیادی به میزان کاهش دارد اگر کاهش بیشتر از یک میلیون بشکه باشد ممکن است موثر باشد. اگر اوپک چنین تصمیم بگیرد احتمالا این بار ایران مجبور به مقداری همکاری در جهت کاهش تولید خواهد بود و در این صورت ایران مقداری کاهش تولید و مقداری افزایش قیمت را تجربه خواهد کرد که یک دیگر را تعدیل می‌کنند و درآمدهای نفتی تغییر قابل‌توجهی نحواهد داشت. اما احتمال تمدید را بیشتر می‌دانم.

آقای زنگنه اعلام کرده که ایران با ادامه طرح کاهش تولید نفت موافق است،اما به نظر می رسد این موافقت تا جایی است که سهمیه ایران کاهش نیابد،نظر شما در این رابطه چیست؟
این موضع درستی است، ایران سال‌ها تحت تحریم بوده است و عملا بازارش را به دیگران واگذاشته است و باید تا سال‌ها و تا زمانی که این جبران شود از سهمیه‌بندی به نوعی معاف باشد.

چشم انداز صنعت نفت و گاز امریکا

چشم انداز صنعت نفت و گاز در امریکا گفتگو با غلامحسین حسنتاش

نگارش IPSC  -مرکز بین المللی مطالعات صلح در آذر ۴, ۱۳۹۶ – ۹:۴۵ ق.ظ

 

طی دهه گذشته تولید نفت و گاز شل آمریکا از هیچ به سطحی رسیده که بخش عمده تولید نفت و گاز آمریکا را این نوع نفت و گاز تشکیل می دهد. اخیرا نیز آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرد: تولید نفت و گاز آمریکا تا سال ۲۰۲۵ میلادی، به ۳۰ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و این کشور را به بازیگر اصلی بازار انرژی، تبدیل می کند. همچنین برآورد می شود تا سال ۲۰۲۵ میلادی، صادرات نفت آمریکا به بازارهای خارجی بیشتر از واردات این کشور باشد؛ آژانس بین المللی انرژی در گزارش خود موسوم به «چشم انداز انرژی جهان» اعلام کرد: تا سال ۲۰۲۵ میلادی آمریکا، از یک کشور واردکننده انرژی به یک بازیگر اصلی در بازارهای جهانی با قابلیت تولید روزانه ۳۰ میلیون بشکه نفت و گاز تبدیل خواهد شد. در همین راستا برای بررسی چشم  انداز صنعت نفت و گاز در امریکا گفتگویی داشته ایم:

واژگان کلیدی: چشم  انداز، صنعت، نفت ، گاز ، امریکا

مرکز بین المللی مطالعات صلح: وضعیت و میزان منابع و میدان های نفت و گاز در امریکا چگونه است؟

براساس اطلاعات مندرج در تارنمای اداره اطلاعات انرژی امریکا، ایالات‌متحده‌امریکا با دارا بودن 35 میلیارد بشکه ذخائر نفتی در سال 2016 در مقام  یازدهم جهان از این نظر قرار داشته است و از نظر ذخائر گازی نیز با 8.7 تریلیون مترمکعب در مقام چهارم جهان قرار دارد. البته این اطلاعات مربوط به ذخائر متعارف نفت و گاز است . در بعضی برآوردها توسط انجمن زمین‌شناسی ایالات‌متحده، میزان ذخائر نفتی غیرمتعارف این کشور که با تکنولوژی حال حاضر آن قابل بازیافت است تا 950 میلیارد بشکه برآورد شده است که این رقم در صورت درستی، بیش از نیمی از کل ذخائر نفتی متعارف جهان می‌باشد. ذخائر غیرمتعارف گاز این کشور نیز براساس برآورد همان انجمن، بیش از 65 تریلیون مترمکعب و در صورت درستی، معادل حدود یک سوم کل ذخائر متعارف فعلی گاز جهان است. به همین دلیل است که از توسعه امکانات فنی که در دهه اخیر بهره‌برداری از ذخائر غیرمتعارف را امکان‌پذیر نموده است به عنوان یک انقلاب یاد می‌شود. مجموع ذخائر متعارف و غیرمتعارف ایالات‌متحده بیش از صد سال مصرف نفت و گاز این کشور (در سطح فعلی) را تکافو می‌کند. البته هزینه بهره‌برداری از نفت و گاز شِیلی و مشکلات‌زیست محیطی آن بسیار بیشتر از منابع متعارف است.

از نظر ذخائر ذغال‌سنگ هم امریکا مقام بالائی دارد و تخمین زده می‌شود که بین 22 تا 26 درصد ذخائر ذغال‌سنگ جهان در این کشور باشد.

مرکز بین المللی مطالعات صلح: جایگاه جهانی تولید نفت و گاز  امریکا و توانایی تولید  داخلی و واردات و  صادرات آن چگونه است؟

بواسطه تحول فناورانه و امکان‌پذیر شدن بهره‌برداری از منابع غیرمتعارف از نظر فنی و اقتصادی، تولیدات نفت و گاز ایالات‌متحده که از سال‌ها پیش در مسیر کاهشی قرار گرفته بود از سال های 2008 و 2009 مجددا به روند افزایشی تغییر جهت داد. مجموع تولید سوخت‌های نفتی مایع در امریکا (شامل نفت‌خام و میعانات‌گازی) از حدود 8.3 میلیون بشکه در روز در سال 2006 میلادی به بیش از 15 میلیون بشکه در روز در سال 2015 افزایش یافت و تولید گازطبیعی این کشور از حدود 511 میلیارد مترمکعب در سال 2005 به بیش از 766 میلیارد مترمکعب در سال 2015 رسیده است و البته هر دو رقم در سال 2016 قدری کاهش داشته ولی در سال 2017 مجددا در مسیر افزایشی قرار گرفته است. اینک ایالات‌متحده از نظر تولید گاز و تولید مجموع سوخت‌های مایع در مقام اول جهان قرار دارد. و از نظر تولید ذغال‌سنگ نیز در مقام دوم بعد از چین قرار دارد.

از نظر مصرف انرژی ایالات‌متحده بعد از چین در مقام دوم قراردارد.  البته ایالات‌متحده به طور خالص هنوز واردکننده نفت و گاز است، با توجه به وسعت این کشور و این که در بعضی فراورده‌های نفتی اضافه ظرفیت و در بعضی فراورده ها کمبود دارد در چند سال اخیر محدودیت صادرات مواد هیدروکربنی  که از دهه 1970 برقرار شده بود برچیده شد. هم‌اکنون ایالات‌متحده صادرکننده گاز از طریق خط‌لوله به مکزیک و کانادا و بصورت LNG به نقاط مختلف جهان و حتی منطقه خاورمیانه است و البته در عین حال از کانادا واردات گازی قابل‌توجهی هم دارد ولی خالص واردات گازی‌اش بسیار کاهش یافته است. در مورد نفت‌خام و فراورده‌های نفتی نیز ایالات‌متحده در سال 2016 معادل حدود 5 میلیون بشکه در روز صادرات و معادل حدود 10 میلیون بشکه در روز واردات داشته است. میزان واردات آن از خارج از قاره امریکا بسیار کاهش یافته است.

مرکز بین المللی مطالعات صلح: برنامه‌های دولت امریکا در بخش نفت و گاز در امریکا چگونه است؟

سیاست حرکت به سمت خودکفائی انرژی در سطح قاره و قطع وابستگی از نفت و گاز وارداتی از خارج از قاره امریکا، سیاست جدی حکومت امریکا است که سال هاست در دستور کار قرار گرفته است و هر دو حزب رقیب نیز بر روی اصل آن اتفاق نظر دارند. گرچه در مورد نحوه تحقق آن همواره اختلافاتی وجود داشته است و دموکرات ها بیشتر بر توسعه سوخت‌های پاک و سازگار با محیط‌زیست تاکید دارند و جمهوری‌خواهان بر توسعه تولید سوخت‌های هیدروکربنی، اما به هر حال به مدد بهره‌برداری از نفت و گاز غیرمتعارف، ایالات‌متحده به این هدف بسیار نزدیک شده است. جمهوری‌خواهان همیشه به دنبال صدور مجوزهای بیشتر اکتشافی برای هیدروکربن‌ها و توسعه این منابع هستند.

مرکز بین المللی مطالعات صلح: چالش‌های سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز در امریکا چیست؟

از قبل از دهه هفتاد همواره مهمترین چالش سرمایه‌گزاران امریکا برای سرمایه‌گزاری در تولید نفت و گاز، چالش قیمت بوده است در مورد نفت و گازهای متعارف نیز هزینه تولید نفت ایالات‌متحده با توجه به ساختار منابع آن، بسیار بیشتر از بقیه نقاط جهان است. شوک‌های نفتی و افرایش‌های جهانی قیمت نفت، همیشه موجب رونق نفتی در ایالات‌متحده شده است. هزینه تولید نفت و گاز و خصوصا نفت از منابع غیرمتعارف به طریق اولی بیشتر است و در قیمت‌های بالای جهانی نفت توجیه اقتصادی پیدا می‌کند و لذا دوران قیمت‌های بالای نفت در بین سال های 2004 تا 2014 برای سرمایه‌گزاران امریکائی یک موهبت بود که سرمایه‌گذاری در غیرمتعارف‌ها را توسعه دهند و با توسعه زیرساخت‌ها و فناوری مربوطه، هزینه‌ها را کاهش دهند. ولی هنوز بعضی از مناطق نفت شِیل در قیمت‌های بیشتر اقتصادی می‌شوند. چالش‌های زیست‌محیطی و طرفداران حفاظت از محیط‌زیست نیز از دیگر چالش‌های این سرمایه‌گزارن است.

مرکز بین المللی مطالعات صلح: نگاه  ترامپ به نفت و گاز در امریکا چگونه است؟

نگاه ترامپ کم و بیش همان نگاه جمهوری‌خواه‌ها است، اما چیزی به آن اضافه شده است که تاکید بر توسعه هیدروکربن‌ها و حتی ذغال‌سنگ را غلیظ‌تر نموده است و آن مساله اشتغال است. ترامپ که در مبارزات انتخاباتی روی مساله ایجاد شغل مانور داده است فکر می‌کند با توسعه سرمایه‌گزاری بر روی سوخت‌های فسیلی فرصت‌های شغلی بیشتری فراهم می‌شود ولذا حتی از ذغال‌سنگ حمایت می‌کند و به همین دلیل به مسائل زیست‌محیطی بی‌توجه است.

 

مرکز بین المللی مطالعات صلح: چشم انداز صنعت نفت و گاز در امریکا و عوامل موثر چگونه است؟

چنانچه ذکر شد ایالات‌متحده پتانسیل آن را دارد که از نظر انرژی خودکفا شود و تجارت انرژی خود را به سطح قاره و کشورهای همسایه جنوبی و شمالی خود محدود کند. این مساله آثار ژئوپلتیکی خود را به همراه دارد. در این شرایط مساله امنیت منطقه خاورمیانه نیز برای ایالات‌متحده متحول شده است. نا امنی خاورمیانه در مقاطعی می‌تواند با بالا بردن قیمت جهانی نفت برای صنایع هیدروکربنی ایالات‌متحده فرصت توسعه ایجاد کند و همزمان برای رقبای عمده اقتصادی او مانند چین و هند و ژاپن و اروپا مشکل‌ساز باشد.

 

احداث پتروشیمی بدون مطالعه عامل تخریب محیط زیست (مصاحبه با عصر اقتصاد)

مطالب مرتبط : 

باردیگر ابهام در تصمیمات وزارت نفت

توسعه پتروشیمی با برنامه یا  بی‌برنامه

جایگاه شرکت ملی صنایع پتروشیمی پس از خصوصی‌سازی

صنعت پتروشیمی نیازمند نقشه راه

صنعت پتروشیمی کشور در وضعیتی نگران کننده

صنعت پتروشیمی؛ متصل به زنجیره ارزش یا متکی بر یارانه

رانت‌زدائی در فرمول جدید خوراک پتروشیمی

آیا هر وزیری می تواند همه مردم را نمایندگی کند؟

من نمیدانم جناب آقای دکتر ظریف در کدام رفراندوم از ملت ایران یا حداقل اهالی مناطق زلزله زده رای گرفتند و وکالت گرفتند که به جامعه جهانی اعلام کنند که در مواجهه با بحران زلزله نیازی به کمک های بین المللی ندارند ؟ 

بسیاری از کشورهای قوی تر از ما در چنین بحرانهایی کمک های خارجی را مطالبه می کنند ما که کشور تحت تحریم با هزار مشکل هستیم.

باردیگر ابهام در تصمیمات وزارت نفت !

باردیگر ابهام در تصمیمات وزارت نفت

 

 

دو روز پیش سایت خبری عصرنفت نامه‌ای را منتشر کرده که به امضاء بیژن زنگنه، وزیر نفت برای عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط‌زیست ارسال شده است. موضوع این نامه که در تاریخ 96/7/15 صادر شده است اخذ مجوز زیست‌محیطی برای احداث مجتمع‌های عظیم تولید پروپیلن از گازطبیعی در استان‌های گیلان و مازندران در حاشیه دریای‌خزر می‌باشد. انتشار این نامه باردیگر ابهامات، سوالات و نگرانی‌هائی را در مورد نحوه تصمیم‌گیری در وزارت نفت  بر می‌انگیزد که ذیلا به آن خواهم پرداخت:

 

 

براساس سیاست‌های ابلاغی اصل 44 قانون اساسی مقرر شده است که توسعه صنایع پائین‌دستی نفت و گاز و از جمله پتروشیمی به بخش‌خصوصی سپرده شود و دولت از سرمایه‌گزاری در این بخش اجتناب نماید در صورتی که متن نامه فوق‌الذکر صراحت دارد که وزارت نفت احداث چندین واحد عظیم پتروشیمی برای تولید پروپیلن و حتی واحدهای پائین‌دستی آن را در دست برنامه‌ریزی دارد!!

 

 

البته سرمایه‌گزاری در تولید پروپیلن برای کشور ضروری است و بسیاری از کارشناسان و متخصصین صنعت پتروشیمی پروپیلن و پلی‌پروپیلن را از حلقه‌های مفقوده پتروشیمی ما دانسته‌اند و این که وزارت نفت بالاخره به تولید این محصول توجه نموده است به نوبه خود قابل تقدیر است،  اما وزارت نفت به عنوان دستگاه حاکمیتی صرفا وظیفه دارد توسعه آن توسط بخش‌خصوصی را تمهید و تشویق نماید. بسیاری از سرمایه‌گزاران بخش‌خصوصی اگر از تامین خوراک به قیمت مناسب و از تمهید فضای کسب و کار مناسب توسط دولت و وزارت نفت اطمینان حاصل کنند حاضر به سرمایه‌گزاری در این زمینه خواهند بود. اگر شرایط برای بخش‌خصوصی فراهم شود سرمایه‌گزاران این بخش در جهت بهینه کردن منافع خود مناسب‌ترین مکان و مناسب‌ترین خوراک را انتخاب خواهند نمود.

 

 

منابع عظیم و اصلی تولید گازطبیعی در جنوب کشور قرار دارند و در حال حاضر عمده گاز مورد نیاز مناطق شمالی کشور از جنوب به شمال منتقل می‌شود و در عین حال هنوز وابستگی به گاز وارداتی از ترکمنستان وجود دارد و گرچه با توسعه فازهای جدیدتر پارس‌جنوبی در سال‌های اخیر ممکن است تعادل عرضه و تقاضای گاز در سطح کلان کشور برقرار شده باشد اما به دلیل محدودیت‌های خطوط اصلی انتقال گاز، ممکن است خصوصا در زمان‌های اوج مصرف هنوز به واردات گاز از ترکمنستان نیاز باشد، وارداتی که در بلند‌مدت چندان نمی‌توان روی آن حساب کرد،. افزون براین چندی پیش مهندس عباس شعری‌مقدم، مدیرعامل اسبق شرکت ملی صنایع پتروشیمی  گفته بود: "با مجوزهایی که داده‌ایم ٢٥ میلیون تن متانول وارد بازار جهانی می‌کنیم اما بازار امکان جذب بیش از ١٦ میلیون تن آن را ندارد". که این خود نتیجه اشتباهات گذشته است ولی در اینجا صحبت این است که با این وصف آیا بهتر نیست که واحدهای پروپیلن بر محور خوراک متانول و در نزدیکی آنها احداث شود.

 

 

البته همه اینها نیاز به مطالعه دارد. مطالعه خوراک، مطالعه بازار، مطالعات فنی/اقتصادی و غیرو و مطالعه مکان‌یابی  که تالی بعضی مطالعات دیگر است و خصوصا بستگی به محل و منبع خوراک و محل بازار عمده محصول دارد. اما نکته بسیار تاسف بار این است که در سطور پایانی نامه مورد بحث، اعتراف شده است که: "گزارشات فنی، مالی ، اقتصادی و زیست‌محیطی تهیه نشده است" و معلوم نیست بدون انجام چنین مطالعات و تهیه چنین گزارشاتی چگونه مکان با این قاطعیت انتخاب شده است.

 

 

نگارنده در نامه‌ای که در آستانه معرفی کابینه دوازدهم در مورد عملکرد مدیریت فعلی وزارت نفت به ریاست محترم جمهور نوشتم دو مورد از انتقاداتم این بود که این مدیریت درک درستی از حکمرانی ندارد و علاقمند به تصدی‌گری است و همچنین اعتقادی به اتخاد تصمیمات (و حتی تصمیمات ملیارد دلاری) بر اساس انجام مطالعات و بررسی‌های لازم  ندارد بلکه اگر گزارشی هم تهیه می‌شود (چنانچه در لابلای سطور پایانی نامه وزیر هم مشخص است)، سفارشی و برای توجیه تصمیمات از قبل اتخاذ شده است!  اینک متن نامه وزیر نفت شاهد و مهر تائیدی است بر آن دو انتقاد.

 

 

در چنین شرایطی این نگرانی وجود دارد که انتخاب مکان این طرح ها نیز مانند بسیاری از موارد دیگر در کشور، به واسطه بده بستان های سیاسی و یا در جهت تمکین به فشارهای سیاسی باشد. فشارهای سیاسی کسانی که (در خوشبینانه‌ترین نگاه) ، هنوز نفهمیده‌اند که در یک کشور توسعه نیافته، نمی‌تواند شاهد توسعه یک منطقه خاص بود و نیز بدون بهره‌وری مطلوب در سرمایه‌گزاری‌ها، نمی‌توان حتی رشد مطلوب اقتصادی را انتظار داشت تا چه رسد توسعه را.  البته از آنجا که در صدر نامه اشاره شده است که این نامه پیرو توضیحات حضوری است، می‌توان این خوشبینی را داشت که شاید نوعی هماهنگی برای شکستن فشارها صورت گرفته باشد.

 

 

در هر حال با شناختی که از دکتر کلانتری وجود دارد امید است که ایشان به عنوان معاون رئیس جمهور و با توجه به مسئولیت عمومی که در دولت دارند. بدون قانع شدن در مورد درستی کار و وجود مطالعات لازم و بدون توجه به مسائل آمایشی استان‌های گیلان و مازندران چنین اقداماتی را تائید نکند.

 

 

 

 

 

مطالب مرتبط:

احداث پتروشیمی بدون مطالعه عامل تخریب محیط زیست (مصاحبه با عصر اقتصاد)

توسعه پتروشیمی با برنامه یا  بی‌برنامه

جایگاه شرکت ملی صنایع پتروشیمی پس از خصوصی‌سازی

صنعت پتروشیمی نیازمند نقشه راه

صنعت پتروشیمی کشور در وضعیتی نگران کننده

صنعت پتروشیمی؛ متصل به زنجیره ارزش یا متکی بر یارانه

رانت‌زدائی در فرمول جدید خوراک پتروشیمی

سه اتقاق در یک شب آیا تصادفی است؟

سه اتقاق در یک شب آیا تصادفی است؟

1-     سعد حریری در عربستان از نخست وزیری لبنان استعفا می دهد و علت استفایش را به ایران نسبت می دهد و در عربستان می ماند.

2-     یازده شاهزاده و چهار وزیر سعودی و احتمالا عده ای دیگر به بهانه فساد مالی در عربستان دستگیر می شوند.

3-     یک موشک از ظاهرا از یمن به سمت عربستان شلیک می شود و فردایش ترامپ آن را به ایران نسبت می دهد اما احتمالا در عربستان خبر موشک در آن شب ذهن ها را از دستگیری ها منحرف کرده است.

 

سعد حریری در 1970 در ریاض در سعودی متولد شده و تابعیت دوگانه سعودی و لبنانی دارد و خانواده او جزو سرمایه داران سعودی هم هستند و سرمایه گزاری های زیادی در عربستان دارند و  احتمالا با بسیاری از دستگیر شدگان مشارکت داشته اند . باید دید در رقابت های قدرت در سعودی ، سعد حریری به کدام جناح قدرت نزدیک تر بوده است.

احتمال دارد همه این حوادث سه گانه مربوط به تحولات داخلی و جنگ قدرت در سعودی و در جهت تحکیم موقعیت شاهزاده بن سلمان باشد با طراحی سوق دادن افکار عمومی داخلی به خطر خارجی . همان چارچوب های متعارف کودتا .

اما شواهد نشان می دهد بسط قدرت بن سلمان ولیعهد عربستان، در هماهنگی با اسرائیل و ایالات متحده است 

چرا علیه زنگنه به روحانی نامه نوشتم (مصاحبه با هفته نامه انرژی فردا)

مطلب مرتبط :

نامه ای به رئیس جمهور در مورد عملکرد وزیر نفت ایشان در دوره 92 تا 96

 

لینک نسخه متنی: 

 

http://hassantash.blogfa.com/post-523.aspx

 

 

تهدیدهای ترامپ نمی‌تواند روابط اقتصادی ایران با دنیا را به انزوا بکشاند

غلامحسین حسنتاش در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران عنوان کرد

تاثیر «هیچ» مواضع ترامپ بر بازار نفت

حسنتاش می‌گوید: واکنش اروپایی‌ها در مقابل برخوردهای ترامپ منفی است. در این مقطع دول اروپای نه‌تنها با آمریکا همکاری نخواهند کرد، بلکه در مقابل وضع تحریم‌های جدید مقاومت هم خواهند کرد. 

23 مهر 1396 

 کد خبر : 10561 

 

غلامحسین حسنتاش؛ کارشناس ارشد انرژی 

پایگاه خبری اتاق ایران 

ضرورت آرام نگاه‌ داشتن فضای کسب‌وکار پس از سخنان ترامپ

8 ساعت قبل

تهدیدهای ترامپ نمی‌تواند روابط اقتصادی ایران با دنیا را به انزوا بکشاند

دیروز

روز جمعه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا استراتژی جدید خود را درباره برجام اعلام کرد: «پایبندی ایران به توافق برجام را تأیید نمی‌کنم.» اما بعد از سخنرانی او در ساعت 8 شب به‌وقت‌ایران، فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از پایبندی ایران به برجام گفت. تأثیر مواضع ترامپ بر روابط اقتصادی ایران و اروپا چیست؟ در این رابطه، از غلامحسین حسنتاش، تحلیل‌گر ارشد حوزه نفت، درباره تأثیر مواضع ترامپ بر بازار نفت و قراردادهای نفتی بین ایران و اروپا پرسیدیم؛ این تحلیل را بخوانید.

*سخنان روز جمعه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا درباره عدم پایبندی ایران به برجام چه تأثیری می‌تواند در بازار انرژی، بخصوص بازار نفت دارد؟ آیا ممکن است این مسئله باعث تلاطم‌هایی در آینده بازار نفت شود؟

اگر بخواهیم جایگاه و اثر سخنان یا بیانیه ترامپ را دقیق‌تر بررسی کنیم باید آن را با تهدیدهای قبلی وی و جوی که ساخته بود مقایسه کنیم، ترامپ تهدید به خروج از برجام و تهدید به‌قرار دادن سپاه پاسداران در لیست گروه‌های تروریستی کرده بود اما در بیانیه خود از هر دوی این‌ها عدول کرد و این‌یک نوع شکست برای او به‌حساب می‌آید درواقع ترامپ تسلیم‌شده است که خروج امریکا از برجام ممکن نیست. این‌که ترامپ می‌گوید پایبندی ایران به برجام را نمی‌تواند تائید کند نیز مؤید این است که قبول کرده است در چارچوب برجام با ایران برخورد کند. بنابراین به نظر من سخنان ترامپ عملاً تائید حقوقی برجام بود. و بقیه حرف‌های او هم عمدتاً تکراری بود. با توجه به گزارش‌ها مکرر آژانس در مورد پایبندی ایران به تعهدات برجام به نظر می‌رسد ترامپ در این مورد هم نتواند کاری را از پیش ببرد؛ استنادات او هم استنادات قدیمی بود که بعداً حل‌وفصل شده است. من فکر نمی‌کنم این سخنان تأثیر چندانی بر بازار نفت داشته باشد. ممکن است قیمت جهانی نفت قدری کاهش یابد یعنی تلقی بازار نفت از این سخنان برخورد جدی با ایران نخواهد بود و این برای بازار اطمینان خاطر است و می‌تواند موجب کاهش مختصری در قیمت شود.

*آیا ممکن است این تحریم‌هایی که ترامپ از آن می‌گوید، تا بازار نفت دامنه داشته باشد؟

فکر نمی‌کنم به‌سرعت اتفاقی بیافتد. با توجه به این‌که ترامپ تحریم‌های جدید را به عهده کنگره گذاشت، باید دید دولت ترامپ چه تحریم‌های جدیدی را به کنگره می‌برد و کنگره چه تصویب خواهد کرد که نقض برجام هم نباشد.

*به نظر شما ممکن است که اروپا با آمریکا همراهی داشته و صنعت و بازار نفت ایران را تحریم کند؟

بسیار بعید می‌دانم که چنین اتفاقی بیافتد هم‌اکنون نیز واکنش اروپایی‌ها در مقابل برخوردهای ترامپ منفی است. به نظر من در این مقطع دول اروپای نه‌تنها با امریکا همکاری نخواهند کرد بلکه در مقابل وضع تحریم‌های جدید مقاومت هم خواهند کرد. البته ممکن است آمریکائی‌ها با تصمیماتی مانند تشدید تحریم‌های ثانویه و ایجاد محدودیت بیشتر در نقل و انتقالات بانکی شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران اروپائی را دچار تردید کنند.

*آینده سرمایه‌گذاری و تکنولوژی در حوزه نفت ایران چه خواهد شد؟

البته بنده هنوز هم مثل گذشته وضعیت فناوری و سرمایه‌گذاری در نفت را بیش از آنکه گرفتار تحریم و روابط خارجی بدانم گرفتار سرگشتگی صنعت نفت در برنامه‌ها و اولویت‌های خود و نابسامانی مدیریتی در این صنعت می‌دانم. ولی در حد موضع‌گیری اخیر ترامپ، فکر می‌کنم ازنظر تعاملات خارجی صنعت نفت وضع ازآنچه تاکنون (یعنی در شرایط بعد از برجام) بوده است بدتر نخواهد شد.    

      (یک پرسش و پاسخ آخر را دوستان اطاق به مصلحت ندانستند و با اخذ موافقت من حذف کردند ولی از آنجا که فکر می کنم به همه حقایق باید توجه نمود اینجا برای اعضاء کانال می گذارم)                                                             

 5 -آینده توافقات نفتی چه خواهد بود و چقدر پایدار خواهد ماند؟

پاسخ 5 – به هر حال همانطور که عرض کردم ممکن است بعضی از شرکت هائی که در حد یادداشت تفاهم وارد شده اند ، قدری دچار تردید شوند و تبدیل یادداشت تفاهم ها به قرارداد را قدری به تعویق بیندازند تا تصویر برخوردهای آتی ایالات متحده روشن تر شود و فکر می کنم برخوردهای ترامپ هم بیشتر همین هدف را دنبال می کند.

خلیج فارس؛ از صیانت نام تا صیانت ذخائر

تعصب روی نام خلیج فارس خوب است اما ایکاش یک دهم تعصبی که روی نام داریم روی ذخایر خلیج فارس داشتیم. بارها نوشته و گفته ام که قطری ها تا کنون بیش از یک و نیم میلیارد بشکه از میدان مشترک نفتی برداشت کرده اند و روزانه بیش از سیصد هزار بشکه از آن تولید می کنند و چند ماه پیش هم با همین توتال ( رفیق ما) قرارداد بستند که بازهم تولید از آن را بالاببرند، و ما اخیرا چند بشکه ای تولید می کنیم ! بقیه میادین مشترک هم همینطور است کسی هم از بالا تا پایین ککش نمی گزد ولی برای نام خلیج فارس رگ گردنمان  می ترکد ، کلا در نام و هرچه جنبه شعار دارد گیر کرده ایم در حالی که به عمل کار براید.